Personal(Life Update #3#)
3:29:00 μ.μ.
Καλησπέρα,
Η στιγμή η όποια διαβάζεται αυτό το ποστ, προφανώς θα είναι άλλη μια μέρα, από αυτές που θα
θέλετε να τελειώσει γρήγορα η μέρα και να πάτε σπίτι σας.
Αυτό που έμενα μου συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα δεν νομίζω ότι θα το ξεχάσω
ποτέ.
Την στιγμή που γράφω, αυτό το post, δεν θυμάμαι πως ξεκίνησα την εβδομάδα μου, αλλά αυτό που θυμάμαι παρά-πολύ
καθαρά, είναι ότι δεν είχα και παρά πολλά κέφια.. Ίσως να έφταιγε η πανσέληνος;
(Ναι ριχτά όλα στα άστρα τώρα!!?!!)
Σκέψεις από το παρελθόν, συναισθήματα που δεν ήθελα να νιώθω, γιατί θεωρούσα
ότι έχουν θαφτεί μέσα μου, μαζί με αναμνήσεις και άτομα του παρελθόντος. Τέλος πάντων.
Τα ένιωσα, και είπα θα περάσει. Ευτυχώς δεν υπάρχουν επιστροφές-καταστροφές
και όλα κυλάνε ήρεμα στην ornament land.
Πολλά βιβλία για να διαβάσω, πολλά πράγματα για να γράψω, ακόμα πιο πολλά
για να βρω ή για να χάσω (εξαρτάται πως το βλέπει κάνεις)
Ο μεγάλος μου στόχος πάει κατά διαόλου, όχι δεν θα το σχολιάσω, δεν με συμφέρει
να θυμώνω με τον εαυτό μου, αφού εγώ χαλάω τα σχεδία μου μόνη μου. Θα το πάρω ψύχραιμα.
Θα μου πάρει περισσότερο χρόνο. Αφού είμαι αναβλητικός άνθρωπος. Σε ότι με αφορά.
Ποτέ δεν μπόρεσα να το καταπνίξω αυτό. Θα το παλέψω όμως. Ναι θα το παλέψω.
Ας περάσουμε στο μεγάλο – τρομακτικό γεγονός της εβδομάδας που με έκανε να αισθανθώ
«αδύναμη»
Ο κύριος αυτός :
Είναι η μεγάλη μου αγάπη..
Όπως και να το κάνουμε είναι η μεγάλη μου αγάπη είναι η ψυχή που του δίνω όση
αγάπη έχω, και χαίρομαι σαν μικρό παιδί που υπάρχει στη ζωή μου.
Είναι το παιδί μου.
Την πέμπτη το απόγευμα ο αδελφός μου κατέβασε τον Ιθαν για
να κάνει τις ανάγκες του και να πάνε και την απογευματινή τους βόλτα. Στην πολυκατοικία
μας, υπάρχουν και άλλοι ιδιοκτήτες που έχουν σκυλιά. Όπως λοιπόν ήταν κάτω στην
πιλοτή και παίζανε. Ήταν λυμένο, το Pit-bull ενός γείτονα
και έτρεξε πάνω στον αδελφό μου και κατ’ επέκταση στον Ιθαν για να παίξει; Ίσως..
Πήγε να ορμίσει στον ιθαν , όποτε ο αδελφός μου, τράβηξε τον Ιθαν κοντά του
και μπήκε μπροστά.
Το Pit-bull τον έπιασε από το μπουφάν και άρχισε
να τον τραβάει – δαγκώνει , να σημειώσω ότι το σκυλί αυτό, είναι μικρό σε ηλικία
(έχει ιδία ηλικία με τον Ιθαν, πράγμα που τον καθιστά μωρό).
Όπως λοιπόν τράβαγε τον αδελφό μου από το μπουφάν, του άρπαξε το χέρι, και
τον δάγκωσε στην παλάμη παρά-πολύ δυνατά. Ο αδελφός μου, άρχισε να αιμορραγεί.
Ο ιδιοκτήτης ήρθε και μάζεψε το σκύλο, και είπε στον αδελφό μου, να τον περιμένει
για να πάνε στο νοσοκομείο.
Όπως σημείωσα και παραπάνω να κάνω άλλη μια σημείωση εδώ, και να πω ότι το συγκεκριμένο σκυλί δεν βλέπει κανέναν
όλη την ημέρα παρά μόνο τον ιδιοκτήτη του, για 2 ώρες το βράδυ που επιστρέφει από
την δουλεία. Που για μένα αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Ο αδελφός μου, πήρε τον ιθαν και ήρθε στο σπίτι, και μετά έφυγε για το νοσοκομείο
για το χέρι του.
Κάθισα με τον ιθαν και άρχισα να τον κοιτάω εάν είχε πουθενά δαγκωματιές – γιατί
η είσοδος του σπιτιού ήταν γεμάτη αίματα.
Ο αδελφός μου είναι μια χαρά και ο Ιθαν το ίδιο.
Για μένα το όλο σκηνικό πρώτον: ήταν τρομακτικό, γιατί θα μπορούσα να έχω «χάσει»
αγαπημένους μου.
Και δεύτερον: Λυπάμαι το κακόμοιρο το σκυλάκι που το έχουν δεμένο και το αγνοούν
όλη μέρα, με αποτέλεσμα να μην «ξεθυμαίνει» σχεδόν ποτέ και να είναι ανήσυχο. .
Όπως και να έχει για έμενα δεν φταίει καθόλου το σκυλί αλλά ο ιδιοκτήτης.
Το να έχεις ένα σκύλο είναι ευθύνη.
Δεν είναι μόνο εκεί , για να σε – μας «φυλάει». Θέλει αγάπη, στοργή, προσοχή-φροντίδα,
παιχνίδι. Θέλει να τον νοιάζεσαι. Εάν δεν μπορείς να είσαι εκεί γι αυτό, καλύτερα
να το έχει κάποιος άλλος που θα του παρέχει την αγάπη και την προσοχή που του χρειάζεται.
Τι βλέπω εγώ μετά από όλα αυτά και πιο θα είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα;
Ένα αγριεμένο σκυλί, γιατί το αγνοούν.
Και ίσως και ένα σκυλί με κατάθλιψη.
Εάν έχετε κατοικίδια να τους δίνεται την προσοχή που τους αξίζει.
(Κι ας λένε το δικό μου κακομαθημένο. Εγώ έτσι έχω μάθει.)
Να έχετε ένα όμορφο υπόλοιπο εβδομάδας.
Σας φιλώ
4 σχόλια
Εντάξει, όταν μου έλεγες τι όταν διαβάσω αυτή την ανάρτηση, θα θυμώσω, θα εκνευριστω, είχες δίκιο! Εχω νευριασει για όσα διάβασα. Επειδή, έτυχε για μηνες να είμαι, ταισω, περίπατο, με Πιτ Μπουλ, να πω πως είναι παρεξηγημένη ράτσα. Τα ζώα δεν φταίνε παντα για τις επιθέσεις.... οι ιδιοκτήτες παλι έχουν ευθύνη για το ζώο, όπως έχουν και με τα παιδιά (αν έχει) ή την ίδια του τη ζωή. Είμαι απόλυτα αρνητικη στο να πάρεις ζωάκι και να μην του παρέχει χρονο, φροντιδα και αγάπη.... μην το πάρεις (ουτε καν ως δώρο στο παιδι σου) αν δεν μπορείς να τα δώσεις όλα αυτά! Δεν θα γράψω αλλά γιατι θα ξεφύγω! Αφού και ο αδελφός σου και ο Ιθαν είναι καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλι καλά!!!
Τα είπες όλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκυλί σημαίνει ευθύνη σαν παιδί και μετά αγάπη, χαδάκια κλπ κλπ!
Ξέρω ότι ο Μαξ μου θέλει να τρέξει, να παίξει, έχει τις συνήθειες του κι όσο κι αν κάποιες στιγμές βαριέμαι δεν ξεχνώ ΤΙ πρέπει να κάνω!
Ευτυχώς που δεν σας έτυχαν χειρότερα!
Πολλά φιλιά :))
Τέλος καλό, όλα καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα το γιατί άνθρωποι που δεν καταφέρνουν να ασχοληθούν όπως θα έπρεπε με τα κατοικίδια και παρ' όλα αυτά επιμένουν να έχουν, είναι κάτι το οποίο δεν θα το καταλάβω ποτέ.
Εκτός απ'τους επιπολαιους υπαρχουν κι οι άλλοι που τα χτυπάνε για να αγριεψουν.Όπως έχω ξαναπει,ο ανθρωπος είναι το χειροτερο δημιούργημα της Φύσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή