Παίζοντας με τις λέξεις
10:26:00 π.μ.
10-07-2016
Ξεκίνησα να γράφω
ξημερώματα πάλι 05:43 πμ όπως παλιά.. Σε χαρτί!
Δεν ξέρω τι έγινε,
είναι σαν να έχω πατήσει reset. Ίσως να φταίει η ζεστή, ίσως το κρύωμα , αυτό το κρύωμα, με έχει «κάνει»
να μην θέλω τον καφέ, δεν μπορώ να πιω ούτε μια γούλια. Αύριο θα δοκιμάσω να
πιω τσάι, μπας και μπορέσω να πιω κάτι άλλο εκτός από νερό.
Γράφοντας στο σημειωματάριο
μου, θυμάμαι τις παλιές εποχές όταν πρώτο-ξεκίνησα με την Σειρήνα πριν 8 χρόνια, και μετέφερα όλες μου τις
σκέψεις αρχικά στο χαρτί και μετά «εκεί έξω»
Κάποια από αυτά,
τα μετάνιωσα που άλλαξαν. Ο χρόνος είναι σαν ποτάμι & δεν γυρίζει πίσω, μερικά
«λάθη» δεν διορθώνονται. Το μυαλό μου έχει κολλήσει σε μια νότα που δεν βρίσκει
διέξοδο είναι λες και δεν χωράει μέσα της μουσική. Με παιδεύει..
Μου είχε λείψει
να μπορώ να γράφω ελευθέρα. Ξημερώματα Κυριακής & Εγώ σκέφτομαι την Δευτέρα
και το άσχημο συναίσθημα που έχει κουρνιάσει μέσα μου. Δεν θέλω να πάω στην δουλεία.
«Όλα καλά θα πάνε»
Το λέω για να το ακούω & να πάψω να φοβάμαι.
Θυμάμαι τα παλιά
που άφηνα τα συναισθήματα μου ελευθέρα χωρίς να φοβάμαι κανέναν
Με σιγουριά.8 χρόνια μετά η σιγουριά
ίσως να μην υπάρχει στον ίδιο βαθμό.
Κανένα από τα προηγούμενα
χρόνια , δεν θα ήθελα να επιστρέψει, δεν μου λείπει τίποτα.
Ελπίζω τα χρόνια
που θα έρθουν να είναι καλύτερα, για την οικογένεια μου, για την Ελλάδα, με ανθρώπους
με παιδεία , ήθος και κατανόηση.
[06:09 συμπληρώνω κενά
, με λέξεις
06:10 Λες και ένα
κομμάτι από το παζλ να λείπει.
Μου λείπουν τα ταξίδια,
κάθε είδους.]
1 σχόλια
Λέξεις - λέξεις, κομματια - κομματια και βγαίνουν τα συναισθήματα!:)
ΑπάντησηΔιαγραφή