«Preventing your heart
from forgiving someone you love is actually a hell of a lot harder than simply
forgiving them.»
Χριστέ μου! Τι βιβλίο!
Δεν ξέρω από πού να αρχίσω, αλλά θεωρώ πως είναι ένα από τα βιβλία που ο καθένας
πρέπει να διαβάσει.
Είναι διαφορετικό από όλες τις άλλες ιστορίες που έχει γράψει,
η Hoover, (εάν
δεν έχετε διαβάσει Hoover ποτέ, σας το συνιστώ θα ερωτευτείτε). Θα μπορούσα να τα αποκαλύψω όλα, αλλά
δεν θα το κάνω. Εάν ψάξετε λίγο, θα μπορούσατε να βρείτε εύκολα περί τίνος πρόκειται.
Και αν όντως διαβάσετε αλλά reviews και μάθετε για την υπόθεση, ακόμα θεωρώ ότι
είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Και να το διαβάσετε γνωρίζοντας όσο
το δυνατόν λιγότερα γι αυτό. Είναι διαφορετικό από όλα τα Young Adult της Hoover που σου αφήνουν ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη μόλις τελειώσεις την ιστορία,
συνήθως…
Γι αυτό δεν θέλω να πω παρά πολλά, είναι μια εξαιρετικά ισχυρή
ιστορία που οι περισσότεροι σίγουρα δεν θα την περιμένουν. Η δυναμική αφήγηση είναι μέσα από τα μάτια της
Lily και ευτυχώς γιατί δεν μου αρέσει όταν εναλλάσσονται τα POV. Βιώνουμε
τα πάντα μέσα από εκείνη, όταν ερωτεύεται- ερωτευόμαστε, όταν πονάει- πονάμε μαζί
της, όταν κάνει λάθος- άλλο τόσο λάθος, είμαστε κι εμείς.
Δεν θεωρώ ότι μπορώ να τονίσω αρκετά , ποσό σημαντικό,
και έξυπνο είναι αυτό το βιβλίο. Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο, είναι πιο βαθύ,
πιο περίπλοκο, πιο συναισθηματικό. Ξετυλίγει τους χαρακτήρες και τις σχέσεις,
με ένα τρόπο που άλλοι συγγραφείς έχουν αποτύχει – Για να σε κάνει να καταλάβεις
μια κατάσταση, που στους περισσότερους ανθρώπους ίσως να μην έχει κανένα νόημα.
Είναι πολύ λυπηρή , επίπονη, και εξαιρετικά ειλικρινής. Ένιωθα
την καρδιά μου, να σπάει καθώς το διάβαζα. Έκτος από όλα αυτά τα συναισθήματα,
την θλίψη και μερικές φόρες την ντροπαλότητα που βγάζει, η Hoover με την γραφή της, σου βγάζει προς
τα έξω, μικρά διαμαντάκια εντιμότητας της ανθρώπινης φύσης, και των σχέσεων που
είναι οδυνηρά ακριβώς επειδή κρύβουν την αλήθεια.
Υπάρχουν πολλά quotes που θα μπορούσα να γράψω, αλλά δυστυχώς επειδή
τα περισσότερα, αποτελούν spoilers δεν θα βάλω κανένα. Θα μπορούσα πολλά
να γράψω, αλλά μου αποσπούν την προσοχή τα συναισθήματα μου. Η αφήγηση είναι διάσπαρτη
με γράμματα που η Lily έγραψε ως έφηβος στην Ellen
Degeneres – το οποίο μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά πιστέψτε με ταιριάζει
στην ιστορία.
Κάτι που ξέχασα επίσης να αναφέρω, είναι η φίλια που υπάρχει
μέσα σε αυτό το βιβλίο. Θα ήθελα την Allysa για καλύτερη μου φίλη. Η Hoover γνωρίζει με σαφήνεια το κοινό που την διαβάζει, δημιουργώντας
χαρακτήρες με τις ιδιορρυθμίες και τις συνήθειές τους, Η Allysa για παράδειγμα αποκαλεί
τον εαυτό της «πόρνη του Pinterest» ( εάν δεν ξέρετε το Pinterest, που ζείτε;)
που ήταν κάτι που με έκανε να γελάσω. Σοβαρά όμως τώρα, είναι η καλύτερη φίλη που
θα μπορούσε να έχει κάποιος και λέει και μια από τις καλύτερες «ατάκες» του βιβλίου.
Ξεκίνησα αυτό το βιβλίο , απόγευμα και το τέλειωσα σε λιγότερο
από μια ήμερα, επειδή λοιπόν θέλω να πάω για ύπνο, πραγματικά δώστε μια ευκαιρία
σε αυτό το βιβλίο, δεν θα το μετανιώσετε.
