Γράφοντας αυτό το review ακούω αυτό :

[spotify]

Για να μπω και λίγο περισσότερο στο πνεύμα της ιστορίας μας. Είχα διαβάσει το if I stay λίγο πριν βγει η ταινία. Και κάπως έτυχε για προσωπικούς λογούς να μην μπορώ να τελειώσω το physical Book όποτε το πήρα «μαζί μου» σε audio book μορφή. (Η αλήθεια είναι, ότι βολεύουν πολύ!)

Για κάποιο λόγο η όλη ιστορία και όλο το hype του συγκεκριμένου βιβλίου, συγκρίνεται με το lovely Bones το όποιο ως ένα σημείο το καταλαβαίνω οκ.  Αλλά δεν θα σας μιλήσω τώρα για το if I stay (εάν θέλετε μπορώ να γράψω ένα review και γι αυτό αργότερα.)

Θα σας μιλήσω για το Where She Went

Η αντίδραση μου γι αυτό το βιβλίο ήταν : «OMG Adam» νομίζω ότι συμπαθώ περισσότερο τον Ανταμ από ότι την Μια (μεταξύ μας αυτό!)

Αν κάποιος σας ρωτήσει  τι θα σας αναστάτωνε περισσότερο : Το να χάσεις την οικογένεια σου σε αυτοκινητιστικό ή ο αποχωρισμός από τον πρώτο σου έρωτα που είναι σαν κανέναν άλλον; Νομίζω η απάντηση είναι προφανής.  Δεν νομίζω ότι υπάρχει σύγκριση – σωστά;

H Forman όμως, ξετυλίγει   την αγάπη και την απώλεια στην ιστορία της, με τέτοια ορμή - τα συναισθήματα είναι ωμά, ακατέργαστα. Το Ιf I Stay ήταν ίσως λίγο πιο ήπιο; Σε μετέφερε σε αναμνήσεις μια ευτυχισμένης ζωής με την οικογένεια της Μια.

Το Where She Went, είναι Ο Adam σε όλο του το μεγαλείο, για μένα. Τον νιώθεις τόσο έντονα μέσα σου, τα συναισθήματα του και η θλίψη του είναι χείμαρρος.

Ειλικρινά αισθάνθηκα κάθε κομμάτι της ψυχής του Adam, της θλίψης, της απελπισίας και του θύμου του. Μια ακόμα φορά αισθάνθηκα τόση αρμονία με τα συναισθήματα ενός άντρα πρωταγωνιστή σε βιβλίο όσο με τον Adam. Στις περισσότερες περιπτώσεις, χαρακτήρες όπως του Adam φαίνονται, εγωιστές- εγωκεντρικοί, όταν από την άλλη έχεις την Μια η όποια έχασε όλη της την οικογένεια σε αυτό το αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ευτυχώς στην περίπτωση του Adam κάθε άλλο παρά – αυτό συμβαίνει. ( Τουλάχιστον κατά την γνώμη μου;). Ήμουν μαζί του από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου και σε κάποιες στιγμές ένιωσα να απεχθάνομαι την Μια που τον πλήγωσε τόσο πολύ.

Η Forman έχει την τρομερή ικανότητα να σε παρασύρει μέσα στις σκέψεις του άλλου, και να σου δείχνει τα συναισθήματα του, που σε άλλες περιπτώσεις θα αναρωτιόσουν κατά –ποσό είναι αληθινά ή όχι.

Θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω κι αλλά βιβλία από την Forman στο μέλλον.

4 αστεράκια από μένα. Κι αυτό επειδή δεν έκλαψα. J