★★★★★
Περίληψη του βιβλίου : Ένα μυστηριώδες νησί. Ένα εγκαταλειμμένο ορφανοτροφείο. Μία περίεργη συλλογή από πολύ παράξενες φωτογραφίες.
Όλα αναμένουν να ανακαλυφθούν στο Μις Πέρεγκριν - Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά, ένα αξέχαστο μυθιστόρημα που αναμειγνύει τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία σε μία συναρπαστική αναγνωστική εμπειρία. Στο ξεκίνημα της ιστορίας μας, μία φοβερή οικογενειακή τραγωδία ωθεί τον δεκαεξάχρονο Τζέικομπ να ταξιδέψει σε ένα απομονωμένο νησί κοντά στις ακτές της Ουαλίας όπου ανακαλύπτει τα καταρρέοντα χαλάσματα της Στέγης για Ασυνήθιστα Παιδιά της Μις Πέρεγκριν. Καθώς ο Τζέικομπ εξερευνά τα εγκαταλειμμένα υπνοδωμάτια και τους διαδρόμους, συνειδητοποιεί ότι τα παιδιά ήταν κάτι περισσότερο από απλά ασυνήθιστα. Μπορεί να ήταν επικίνδυνα. Μπορεί να βρίσκονταν σε καραντίνα σε ένα ερημονήσι για σωστούς λόγους. Και με κάποιο τρόπο -όσο αδιανόητο κι αν φαίνεται- μπορεί να είναι ακόμη ζωντανά.
Η αλήθεια είναι, ότι όλα άρχισαν περίπου ένα χρόνο πριν, καθώς έβλεπα βίντεο στο YouTube, παρακολούθησα μεταξύ άλλων και Book reviews για να δω ποια ακόμη από αυτά που παρουσιάζονται θα μπορούσα να προσθέσω στην ήδη μεγάλη (για έμενα) λίστα μου, με όσα θα ήθελα να διαβάσω. Το συγκεκριμένο βιβλίο πάντοτε παρουσιάζονταν ως καταπληκτικά τρομακτικό - τόσο τρομακτικο που το είχα σε ένα «ράφι» στο Goodreads μου με τίτλο «Δεν είμαι σίγουρη εάν θέλω να το διαβάσω.»Το συγκεκριμένο «ράφι» είναι το ράφι με τα mixed feelings βιβλία.
Τελικά το έπιασα στα χέρια μου πριν λίγες μέρες.
Αυτό που δεν ήξερα ήταν, ότι το βιβλίο περιείχε παλιές φωτογραφίες από αυτές τις περίεργες παλιές φωτογραφίες που βρίσκουμε νομίζω όλοι τρομακτικές και ότι (κάπου το διάβασα αυτό) είναι πραγματικές, οι οποίες προστέθηκαν στο βιβλίο για να προσθέσουν ρεαλισμό και να το κάνουν ακόμη πιο συναρπαστικό.
Ο πάππους του Jacob, Ο Abraham Portman, δραπέτευσε από τους Ναζί, κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, η οικογένεια του όμως δεν ήταν τόσο τυχερή. Και παρόλο που δραπέτευσε υπάρχουν αλλά «τέρατα» που συνεχίζουν να τον στοιχειώνουν . Σε αντίθεση με τον Abraham O Jacob, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ακούγοντας «παραμύθια» από τον πάππου του, για μυστηριώδη παιδιά που μπορούν να αιωρούνται, να γίνονται αόρατα, να μπορούν να φιλοξενούν ένα σμήνος από μέλισσες . Ο Jacob δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποσό διαφορετική θα μπορούσε να είναι η ζωή του, και τι ετοιμάζεται να βιώσει.
Ο Ransom Riggs παρουσιάζει, μαγικά σχεδόν απόκοσμα μια ιστορία και σου δημιουργεί προσδοκίες και αγωνιά καθώς αυτή η ιστορία εξελίσσεται. Είναι λίγο αργό (για τα δικά μου γούστα) αλλά αυτό δεν σε κάνει να θέλεις να το παρατήσεις ισα – ισα θέλεις να μάθεις με σηκωμένη την τρίχα τι επρόκειτο να συμβεί παρακάτω. Το Cairnholm που θύμισε λίγο το Shutter Island κατά κάποιο τρόπο, αλλά με την αίσθηση ότι κάτι δεν είναι πάει καλά , καθόλου καλά. (Οι χαρακτήρες θυμίζουν κατά πολύ σε μένα τους ήρωες του American Horror Story σε πιο soft εκδοχή)
Αν και εκ πρώτης όψεως θα μπορούσες να υποθέσεις ότι είναι μια τρομακτική ιστορία υπό την μορφή θρίλερ , που για αρκετούς ειδικότερα μικρότερης ηλικίας θα μπορούσε και να είναι, για μένα είναι μια ιστορία μαγική γεμάτη μυστήριο.
Το πιο ωραίο για μένα ήταν ο τρόπος που ξετυλίγεται η ιστορία, καθώς τα ανακαλύπτει- καταλαβαίνει ο Jacob.
Ποια είναι η Μις Πέρεγκριν; Τι συνέβη στο ορφανοτροφείο; Ποιος είναι ο ρόλος του Abe;
Στα μισά της ιστορίας αυτές οι ερωτήσεις, βρίσκουν τις απαντήσεις τους και μας μεταφέρει σε έναν κόσμο φαντασίας και σχεδόν folklore, με την βοήθεια των ασυνήθιστων παιδιών.
Το Μις Πέρεγκριν - Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά είναι μια κινηματογραφική ιστορία που θα μπορούσα, εύκολα να φανταστώ κάθε μαγική ανακάλυψη, και κάθε περιέργεια που οδηγεί μέχρι το «μεγάλο γεγονός» στο τέλος του βιβλίου.
